Author: Cindy

Tegenwoordig zijn olifanten voornamelijk verbonden met Oost- en Zuid-Afrika, waar ze meanderen in ongelooflijke groepen, maar West-Afrika herbergt tot nu toe ook kleinere hoeveelheden van ‘s werelds grootste landdier. De naburige buur van Ghana, Ivoorkust, dankt zijn naam aan een lange relatie met olifanten, en af ​​en toe kunnen nederige groepen worden gelokaliseerd in het noorden van Navrongo tot Ouagadougou in Burkina Faso. In Ghana zelf is de meest voor de hand liggende mogelijkheid met betrekking tot het zien van wilde olifanten in het Mole National Park in de noordelijke regio, waar ze al heel lang de kosten van de verzekering beheersen. Tegenwoordig zijn Ghanezen op de hoogte van verhalen in de beroemde pers over op hol geslagen olifanten die verwoestingen veroorzaken in lijnsteden, maar dergelijke gebeurtenissen zijn ongebruikelijk. Individuen leven lange tijd in Ghana zonder wilde olifanten te zien of zich ervan bewust te worden, maar de ongelooflijke monsters hebben een permanente smet achtergelaten in de Ghanese cultuur en publieke persoonlijkheid.

Het tekort aan olifanten in het huidige Ghana beveelt aan dat ze in het verleden werden nagestreefd tot bijna eliminatie voor voedsel. De term ‘een olifant vermoorden’ is vooralsnog verbonden met een ongelooflijke eetervaring. In het begin van de autonomie zeiden de jonge mannen van de veranda, bondgenoten van Kwame Nkrumah, altijd: ‘Osagyefo (de Verlosser) heeft een grote olifant geslacht, er zal veel te eten zijn.’ Zelfs nu, in de eenentwintigste eeuw, speelt de olifant een vitale rol in de Ghanese wetgevingskwesties, aangezien hij is ontvangen als het logo van de Nieuwe Patriottische Partij (NPP) die Ghana van 2001 tot 2009 bestuurde onder leiding van John Kufuor, de belangrijkste publieke pionier van zowel het kantoor binnenkomen als het verlaten.

De olifant, esono, blijft een ongelooflijk beeld in Ghanese regeringskwesties, maar het is veel herkenbaarder in de gebruikelijke cultuur en wordt duidelijk benadrukt in Ashanti-spreuken en bug, Ananse, verhalen. Een opmerkelijk voorschrift luidt: ‘Als je achter een olifant wandelt, zal de dauw je niet nat maken.’ De jonge mannen van de veranda vertrouwden er hoogstwaarschijnlijk op dat dit geldig zou blijven, maar tijdens de militaire ontsteltenis van 24 februari 1966, toen hun redder werd verdreven, begonnen ze een aanzienlijk breder gebruikt Afrikaans gezegde te begrijpen: ‘Wanneer olifanten vechten, wordt het gras gestampt. . ‘

In de veelgeprezen verslagen van Ananse, de kever, nemen olifanten over het algemeen ondergeschikte delen aan als de uiteindelijke slachtoffers van onverschrokken spoorzoekers die verder de bossen in gaan dan ooit tevoren. Overigens krijgen olifanten een brandpuntbaan, bijvoorbeeld in het verhaal van ‘de schitterende staart van de soevereine moeder van olifanten’. De olifant wordt afgebeeld met betoverde krachten: ze verandert in een dame, maar met een gebrekkig inzicht om een ​​persoon te verbeteren. Dit verhaal is geïnteresseerd omdat het in twee vormen verschijnt. In de tweede vorm wordt de soevereine moederolifant met een schitterende staart vervangen door sasabonsamhene, de baas of heer van de bosbeesten, eveneens met een schitterende staart. De sasabonsam is over het algemeen duidelijk een afgrijselijk legendarisch dier en dit beveelt aan dat de olifant, esono, eveneens als een verbazingwekkende vijand werd gezien.

Spoorzoekers hebben misschien de olifant gevreesd en bekeken, maar houtsnijders zouden dit onmiskenbare monster met veel warmte moeten zien. Olifanten worden in een ongelooflijk assortiment van maten en structuren gesneden om aan toeristen aan te bieden en om op pad te gaan. Een beroemde kleine snede stelt een rij minuscule olifanten voor die een verlenging oversteken en enkele wezens worden afgeleverd van een paar gram in gewicht tot een zo groot mogelijke lift of een klein kind zit schrijlings.

De wereldwijde uitwisseling van ivoor is beperkt, dus olifanten worden op dit moment niet achtervolgd voor hun slagtanden en kunnen rustig leven in openbare haltes en wildwinkels. Idealiter zal hun aantal toenemen om meer reizigers aan te trekken en toe te voegen aan de economie, aangezien ze nooit zijn gestopt om iets toe te voegen aan andere belangrijke delen van het leven in Ghana.

Heb je ooit het gevoel gehad dat je hersenen van je af bewogen? Het ene moment, je bent helemaal stil, het volgende, je voelt je zo gehinderd dat je het nauwelijks bij elkaar kunt houden. Je psyche speelt op 1.000.000 manieren en speelt de eindeloze mogelijke resultaten uit, en ondertussen komt je doel om de drang tot paniek te weerstaan ​​weg. Bij dergelijke gelegenheden lijkt onze psyche misschien op een wilde olifant, onstuimig. Hoe kunnen we deze wilde olifant temmen zodat hij voor ons werkt, in plaats van tegen ons?

Als je een olifant vastbindt, vouwt hij zijn oren en slaat hij met zijn staart en probeert hij te vluchten. Wat meer is, dat is wat de psyche doet als we het proberen te binden. Hoe steviger we proberen onze overpeinzingen vast te pakken, hoe meer geaard ze van ons wegtrekken. Hier is een buitengewoon model – denk eens aan iets, wat dan ook – denk gewoon niet aan een roze olifant. Als je dat leest, wat is dan je mening over? Mijn veronderstelling is dat u vermoedelijk aan een roze olifant dacht. Dus proberen te voorkomen dat we iets overwegen, is waarschijnlijk niet de beste methode.

Een olifant berispen wanneer hij vlucht, zal in alle opzichten niet veel goeds doen. Zou je je kunnen voorstellen dat je een olifant zou proberen te berispen? Onszelf berispen lijkt daar ook op: als onze psyche gek wordt, zal dat geen positieve resultaten opleveren. We kunnen onszelf berispen totdat we geen energie meer hebben … we kunnen woedend zijn over wat voor altijd zou kunnen lijken, maar ons brein gaat nog denken wat het nodig heeft. Dus ik vertrouw erop dat je me zult geloven – er is een methode die de voorkeur heeft boven onszelf kastijden.

Een oordeel vellen over een olifant is ook niet winstgevend – het zal de olifant niet helpen en het zal ons werk niet eenvoudiger maken. Dus ook, in het geval dat we onszelf beoordelen, of onze contemplaties, wat hebben we dan bereikt? We voelen misschien serieus over onszelf, we voelen ons misschien nutteloos, maar we zullen positief de betekenis in ons niet ervaren. Dus het nemen van een beslissing over onszelf of onze contemplaties is niet de methodologie waarnaar we op zoek zijn op dezelfde manier.

Dus wat is de beste methodologie? Als een wilde olifant probeert te vluchten, in plaats van hem vast te binden, te kastijden of een oordeel over hem te vellen, kun je hem voorzichtig terugtrekken. Keer op keer, elke keer dat het vlucht, duw het teder terug. Het kan helpen bij het aanbieden van een noot of iets zoets om hem over te halen ook snel terug te komen. Op de lange termijn, en met onophoudelijke voorbereiding, zal de olifant in bedwang worden gehouden als hij weet dat jij de expert bent. Dus ook, zal je psyche onderdrukt zijn als je eraan werkt om hem terug te trekken.

Elke keer dat je een idee ervaart dat je niet nodig hebt, zowel tijdens contemplatie als in je dagelijkse leven, dwing je je psyche teder weg van dat idee. Uw eerste motivatie zal waarschijnlijk zijn om een ​​oordeel over uzelf te vellen, of om het idee van uw brein te beperken. Toch realiseren we ons allebei dat deze rechtvaardigheid niet zal werken. Je psyche voorzichtig terugtrekken is de meest ideale manier, en net als bij de olifant is dit eenvoudiger als je iets zoets hebt om je hersenen naar terug te trekken. Richt je op het voelen van je ademhaling door je hele lichaam, en trek je psyche terug naar een mantra of een goede bevestiging. Als u bijvoorbeeld de kans krijgt dat u zwijgt over uw redenering: ‘Ik ben zo verschrikkelijk’, kunt u besluiten te zeggen: ‘Ik ben geweldig’. Hoe meer u eraan werkt om dit voor uzelf te certificeren, hoe opmerkelijker het wordt. Beschouw het … het werkte de andere kant op, is dat niet zo? Hebben je negatieve overpeinzingen je niet beknot? Hebben ze niet veel verwoestingen in uw leven aangericht? Waarom zou u positieve attesten niet een tijdje uitproberen en kijken wat er gebeurt?

Positieve attesten kunnen talrijke structuren aannemen. Om de jouwe te maken, gebruik je de huidige staat, wees positief en blijf weg van het woord ‘niet’. Uw certificering kan bijvoorbeeld zijn: ‘Ik hou van mezelf zoals ik ben’, in plaats van te zeggen: ‘Ik heb geen hekel aan mezelf meer’. Werk er dan aan om het consequent met overtuiging voor jezelf te herhalen. Op het moment dat de dingen eenvoudig zijn, is deze training een fluitje van een cent. Op dat punt, tijdens momenten van poging, wanneer onze hersenen wild moeten worden, geven positieve aandrang onze psyche iets consistents om vast te grijpen.

Net als een olifant zijn de hersenen geweldig. Wat meer is, als ze onderworpen zijn, zullen de twee olifanten en de psyche voor je werken. Dus als je in een negatieve redenatie terechtkomt, als je ontdekt dat je hersenen op je af vluchten, trek ze dan voorzichtig terug. Door je brein voortdurend weer in positieve overwegingen te trekken, zul je zien dat je zelfvertrouwen toeneemt en je standpunt verbetert. Tot enige tijd later, misschien komt alles goed.